Ipinagdiriwang ng mga Hudyo ang ilang mga pagdiriwang na nagmumula sa mga kaganapang natatangi sa kanilang kasaysayan. Isa sa kanilang mas kilalang mga kapistahan ay ang Paskuwa. Ipinagdiriwang ng mga Hudyo ang pagdiriwang na ito bilang pag-alala sa kanilang paglaya mula sa pagkaalipin sa Ehipto mga 3500 taon na ang nakalilipas. Naitala sa Exodo, ang Paskuwa ay nagtapos sa sampung salot kay Faraon at Ehipto. Para sa Paskuwa, inutusan ni Moises ang bawat pamilyang Israelita na pumatay ng kordero at ipinta ang dugo nito sa mga frame ng pinto ng kanilang bahay. Pagkatapos ay dadaan ang kamatayan sa kanilang bahay. Ngunit ang mga bahay na walang dugo sa mga frame ng pinto ay makikitang mamatay ang panganay na anak.
Ang unang Paskuwa ay naganap sa isang partikular na araw sa kalendaryo ng mga Judio – Nisan 14. Ang Diyos, sa pamamagitan ni Moises, ay nag-utos sa mga Judio na ipagdiwang ang pagdiriwang na ito bawat taon sa Nisan 14. Ngayon, bilang bahagi ng kanilang kultura, ang mga Judio ay patuloy na nagdiriwang ng Paskuwa tuwing Nisan 14 Dahil lunisolar ang sinaunang kalendaryong Hudyo, gumagalaw ang Nisan 14 sa modernong kalendaryo, na nagaganap noong Marso – Abril.
Hesus sa Paskuwa
Tinitingnan natin si Hesus sa pamamagitan ng kanyang Jewish lens, at pinagdadaanan namin ang bawat araw ng kanyang Pasion Week. Ang ika-anim na araw ng linggong iyon, Biyernes, ay Nisan 14- ang Paskuwa ng mga Judio. Kaunting pagsusuri bago i-cover ang mga kaganapan sa Biyernes na iyon.
Nang pumasok si Hesus sa Jerusalem noong Linggo, Araw 1 ng linggong iyon, tumayo siya sa tuktok ng bundok Moriah, kung saan 2000 taon na ang nakalilipas ay ipinropesiya ni Abraham na may isang malaking sakripisyong ‘magiging’ (future tense) na ibibigay. Pagkatapos ng kanyang pagpasok ay ipinahayag ni Hesus:
31 Ngayon ang paghatol sa sanlibutang ito. Ngayon ang pinuno ng sanlibutang ito ay palalayasin.
Juan 12:31
Ang ‘sanlibutan’ ay iikot sa pakikibaka na magaganap sa Bundok na iyon, sa pagitan niya at ni Satanas, ang ‘prinsipe ng mundong ito’, na pumasok kay Judas noong araw 5 upang hampasin ang Kristo.
Ang huling Hapunan
Ang Biyernes, araw 6 ng linggo ng Pasyon ay nagsimula sa pagbabahagi ni Hesus ng kanyang huling hapunan kasama ang kanyang mga alagad. Inaasahan namin na ito ay noong Huwebes ng gabi. Ngunit dahil ang araw ng mga Hudyo ay nagsimula sa paglubog ng araw, ang kanilang Biyernes ay nagsimula sa kung ano ang itinuturing nating Huwebes ng gabi. Narito ang bahagi ng diskurso ni Hesus sa hapunang iyon.
27 At kumuha siya ng isang saro at nang makapagpasalamat ay ibinigay sa kanila, na nagsasabi, “Uminom kayong lahat nito,
28 sapagkat ito ang aking dugo ng tipan, na nabubuhos dahil sa marami, sa ikapagpapatawad ng mga kasalanan.
Mateo 26:27-28
Pagkatapos ay ipinaliwanag niya sa pamamagitan ng halimbawa at pagtuturo kung paano mahalin ang isa’t isa at sinabi niya ang tungkol sa dakilang pag-ibig ng Diyos sa atin. Ang lahat ng ito ay nakatala dito mula sa Ebanghelyo. Pagkatapos, nanalangin siya para sa lahat ng kanyang mga tagasunod (basahin dito).
Sa Halamanan ng Getsemani
Pagkatapos, sinimulan niya ang kanyang buong gabing pagbabantay sa Hardin ng Gethsemene, sa labas lamang ng Jerusalem.
Heinrich Hofmann, PD-US-expired na, sa pamamagitan ng Wikimedia Commons
36 Pagkatapos ay pumunta si Hesus na kasama sila sa isang pook na tinatawag na Getsemani, at sinabi niya sa kanyang mga alagad, “Maupo kayo rito, samantalang ako’y pupunta sa dako roon at mananalangin.”
37 Isinama niya si Pedro at ang dalawang anak ni Zebedeo, at nagpasimula siyang malungkot at mabagabag.
38 At sinabi niya sa kanila, “Lubhang nalulungkot ang aking kaluluwa na halos ay ikamatay. Manatili kayo rito at makipagpuyat sa akin.”
Mateo 26:36-38
36 Pagkatapos ay pumunta si Hesus na kasama sila sa isang pook na tinatawag na Getsemani, at sinabi niya sa kanyang mga alagad, “Maupo kayo rito, samantalang ako’y pupunta sa dako roon at mananalangin.”
37 Isinama niya si Pedro at ang dalawang anak ni Zebedeo, at nagpasimula siyang malungkot at mabagabag.
38 At sinabi niya sa kanila, “Lubhang nalulungkot ang aking kaluluwa na halos ay ikamatay. Manatili kayo rito at makipagpuyat sa akin.”
39 Paglakad pa niya ng malayu-layo, siya’y nagpatirapa at nanalangin, na nagsasabi, “Ama ko, kung maaari, lumampas sana sa akin ang kopang ito; gayunma’y hindi ang ayon sa ibig ko, kundi ang ayon sa ibig mo.”
40 At lumapit siya sa mga alagad, at sila’y kanyang naratnang natutulog, at sinabi niya kay Pedro, “Samakatuwid, hindi ninyo kayang makipagpuyat sa akin ng isang oras?
41 Kayo’y maging handa at manalangin, upang hindi kayo madaig ng tukso. Ang espiritu ay tunay na nagnanais subalit ang laman ay mahina.”
42 Muli, sa ikalawang pagkakataon, umalis siya at nanalangin, na nagsasabi, “Ama ko, kung hindi maaaring lumampas ito, malibang inumin ko ito, ang iyong kalooban ang siyang mangyari.”
43 At muli siyang lumapit at naratnan silang natutulog, sapagkat antok na antok na sila.
44 Kaya sila’y muli niyang iniwan, at umalis, at nanalangin sa ikatlong pagkakataon na sinasabi ang gayunding mga salita.
45 Pagkatapos ay lumapit siya sa mga alagad at sinabi sa kanila, “Natutulog pa rin ba kayo at nagpapahinga? Masdan ninyo, malapit na ang oras, at ang Anak ng Tao ay ipinagkakanulo sa mga kamay ng mga makasalanan.
46 Bumangon kayo, lumakad tayo. Masdan ninyo, malapit na ang nagkakanulo sa akin.”
Mateo 26:36-46
Ang mga disipulo ay hindi maaaring manatiling gising at ang pagbabantay ay nagsimula na! Pagkatapos ay inilalarawan ng Ebanghelyo kung paano siya ipinagkanulo ni Hudas.
Ang pag-aresto sa Hardin
2 Alam din ni Judas, na sa kanya’y nagkanulo, ang lugar sapagkat madalas na si Hesus ay nakikipagtipon doon kasama ng kanyang mga alagad.
3 Kaya’t si Judas ay nagdala ng pulutong ng mga kawal at ng mga punong-kawal mula sa mga punong pari at mga Fariseo, at pumunta roon na may mga ilawan, mga sulo, at mga sandata.
4 Si Hesus na nakakaalam ng lahat ng mga bagay na mangyayari sa kanya ay lumabas, at sa kanila’y sinabi, “Sino ang inyong hinahanap?”
5 Sumagot sila, “Si Hesus na taga-Nazaret.” Sinabi sa kanila ni Hesus, “Ako nga iyon.” Si Judas na nagkanulo sa kanya ay nakatayong kasama nila.
6 Nang sabihin ni Hesus sa kanila, “Ako nga,” umurong sila at bumagsak sa lupa.
7 Kaya’t muli niyang tinanong sila, “Sino ang inyong hinahanap?” At sinabi nila, “Si Hesus na taga-Nazaret.”
8 Sumagot si Hesus, “Sinabi ko sa inyo na, ‘Ako nga’. Kung ako ang inyong hinahanap, hayaan ninyong makaalis ang mga taong ito.”
9 Ito ay upang matupad ang salitang sinabi niya, “Sa mga ibinigay mo sa akin ay wala akong iwinala kahit isa.”
10 Pagkatapos, si Simon Pedro na may tabak ay hinugot ito, at tinaga ang alipin ng pinakapunong pari, at tinagpas ang kanyang kanang tainga. Ang pangalan ng alipin ay Malco.
11 Kaya’t sinabi ni Hesus kay Pedro, “Ibalik mo ang iyong tabak sa kaluban. Hindi ko ba iinuman ang kopang ibinigay sa akin ng Ama?”
Si Hesus sa Harap ni Anas
12 Kaya’t dinakip at iginapos si Hesus ng mga kawal at ng kanilang kapitan, at ng mga punong-kawal ng mga Judio.
13 Siya’y dinala muna kay Anas, sapagkat siya’y biyenan ni Caifas, na pinakapunong pari nang panahong iyon.
Juan 18:2-13
Pumunta si Hesus sa hardin upang manalangin. Doon, nagdala si Judas ng mga kawal upang arestuhin siya. Kung kami ay pinagbantaan na maaresto, maaari naming subukang lumaban, tumakbo o magtago. Ngunit walang ginawa si Hesus sa mga ito. Inamin niya na siya ang taong hinahanap nila. Ang malinaw niyang pag-amin (“Ako nga siya”) ay bumulaga sa mga kawal kaya’t nakatakas ang kanyang mga alagad. Sumuko si Hesus na arestuhin at dinala nila siya para sa interogasyon.
Ang Unang Pagtatanong
Itinala ng Ebanghelyo kung paano nila siya tinanong:
19 Tinanong ng pinakapunong pari si Hesus tungkol sa kanyang mga alagad at sa kanyang itinuturo.
20 Sinagot siya ni Hesus, “Ako’y hayagang nagsalita sa sanlibutan. Ako’y laging nagtuturo sa mga sinagoga at sa templo, na pinagtitipunan ng lahat ng mga Judio, at wala akong sinabi sa lihim.
21 Bakit ako’y iyong tinatanong? Tanungin mo silang nakarinig sa akin, kung anong sinabi ko sa kanila. Ang mga ito ang nakakaalam ng mga bagay na sinabi ko.”
22 At nang kanyang masabi ito ay sinampal si Hesus ng isa sa mga punong-kawal na nakatayo roon, na nagsasabi, “Ganyan ka bang sumagot sa pinakapunong pari?”
23 Sinagot siya ni Hesus, “Kung ako’y nagsalita ng masama, patunayan mo ang kasamaan, subalit kung mabuti, bakit mo ako sinasampal?”
24 Pagkatapos ay ipinadala siyang nakagapos ni Anas kay Caifas na pinakapunong pari.
Juan 18:19-24
Kaya ipinadala nila si Hesus sa mataas na saserdote para sa pangalawang interogasyon.
Ang Ikalawang Pagtatanong
Doon nila siya tinanong sa harap ng lahat ng mga pinuno. Itinala din ng Ebanghelyo ang ikalawang interogasyon na ito:
53 Dinala nila si Hesus sa pinakapunong pari at nagtipon ang lahat ng mga punong pari, matatanda at mga eskriba.
54 Si Pedro ay sumunod sa kanya sa malayo, hanggang sa loob ng patyo ng pinakapunong pari; at nakiumpok siya sa mga kawal, at nagpainit ng sarili sa apoy.
55 Ang mga punong pari naman at ang buong Sanhedrin ay naghahanap ng patotoo laban kay Hesus upang siya’y ipapatay; ngunit wala silang matagpuan,
56 sapagkat marami ang sumasaksi ng kasinungalingan laban sa kanya, at ang kanilang mga patotoo ay hindi nagkakatugma.
57 Tumayo ang ilan at sumaksi ng kasinungalingan laban sa kanya, na sinasabi,
58 “Narinig naming sinabi niya, ‘Gigibain ko ang templong ito na gawa ng mga kamay, at sa loob ng tatlong araw ay magtatayo ako ng iba na hindi gawa ng mga kamay.’”
59 Ngunit sa gayong paraan ay hindi rin nagkatugma ang patotoo nila.
60 Tumayo sa harapan nila ang pinakapunong pari at tinanong si Hesus, “Wala ka bang isasagot? Ano itong pinatotohanan nila laban sa iyo?”
61 Ngunit siya’y tumahimik at hindi nagsalita ng anuman. Tinanong siyang muli ng pinakapunong pari at sinabi sa kanya, “Ikaw ba ang Kristo, ang anak ng pinagpala?”
62 Sinabi ni Hesus, “Ako nga; at makikita ninyo ang anak ng tao na nakaupo sa kanan ng makapangyarihan at dumarating na nasa mga alapaap ng langit.”
63 Pinunit ng pinakapunong pari ang kanyang damit at nagsabi, “Ano pang kailangan nating mga saksi?
64 Narinig ninyo ang kanyang paglapastangan! Ano ang inyong pasiya?” At hinatulan nilang lahat na siya’y dapat mamatay.
65 Nagsimula ang ilan na duraan siya, tinakpan ang kanyang mukha, at siya’y pinagsusuntok, na sinasabi nila sa kanya, “Hulaan mo!” Kinuha siya ng mga bantay at siya’y pinagsasampal.
Marcos 14:53-65
Tinawag ni Hesus ang kanyang sarili na ‘Anak ng Tao’ sa pagpapalitang ito. Ito ay isang pamagat na puno ng makahulang kahulugan, na aming tinutuklas dito.
Gayunpaman, hinatulan ng mga pinunong Judio si Hesus ng kamatayan. Ngunit dahil pinamunuan sila ng mga Romano, ang Romanong gobernador lamang ang maaaring mag-apruba ng pagbitay. Kaya dinala nila si Hesus sa Romanong Gobernador na si Poncio Pilato.
Si Hesus ay tinanong ng Romanong Gobernador
11 Si Hesus ay nakatayo sa harap ng gobernador at tinanong siya ng gobernador, “Ikaw ba ang Hari ng mga Judio?” At sinabi ni Hesus sa kanya, “Ikaw ang nagsasabi.”
12 Ngunit nang siya’y paratangan ng mga punong pari at ng matatanda ay hindi siya sumagot ng anuman.
13 At sinabi ni Pilato sa kanya, “Hindi mo ba naririnig kung gaano karaming bagay ang kanilang ipinaparatang laban sa iyo?”
14 Subalit hindi siya sumagot sa kanya kahit isang salita man lamang, na lubhang ikinamangha ng gobernador.
Hinatulang Mamatay si Hesus
15 Noon sa kapistahan, nakaugalian na ng gobernador na pakawalan para sa mga tao ang sinumang bilanggo na kanilang maibigan.
16 Nang panahong iyon ay mayroon silang isang bilanggo na kilala sa kasamaan, na tinatawag na Hesus Barabas.
17 Kaya’t nang sila’y magkatipon ay sinabi ni Pilato sa kanila, “Sino ang ibig ninyong pakawalan ko sa inyo? Si Barabas, o si Hesus na tinatawag na Cristo?”
18 Sapagkat nabatid niya na dahil sa inggit ay kanilang ibinigay si Hesus sa kanya.
19 At samantalang nakaupo siya sa luklukan ng paghuhukom, nagpasabi sa kanya ang kanyang asawa, “Huwag kang makialam sa matuwid na taong iyan, sapagkat sa araw na ito’y labis akong naghirap sa panaginip dahil sa kanya.”
20 Subalit hinikayat ng mga punong pari at ng matatanda ang maraming tao na hingin nila si Barabas at patayin naman si Hesus.
21 Sumagot muli ang gobernador at sinabi sa kanila, “Alin sa dalawa ang ibig ninyong pakawalan ko sa inyo?” At sinabi nila, “Si Barabas.”
22 Sinabi sa kanila ni Pilato, “At anong gagawin ko kay Hesus na tinatawag na Cristo?” Sinabi nilang lahat, “Ipako siya sa krus!”
23 At sinabi niya, “Bakit, anong kasamaan ang ginawa niya?” Ngunit lalo silang nagsigawan, na nagsasabi, “Ipako siya sa krus!”
24 Kaya’t nang makita ni Pilato na wala siyang magawa, sa halip ay nagsisimula pa nga ang isang malaking gulo, siya’y kumuha ng tubig at naghugas ng kanyang mga kamay sa harap ng napakaraming tao, na sinasabi, “Wala akong kasalanan sa dugo ng taong ito. Kayo na ang bahala diyan.”
25 At sumagot ang buong bayan at nagsabi, “Pananagutan namin at ng aming mga anak ang kanyang dugo.”
26 Pagkatapos ay pinakawalan niya sa kanila si Barabas ngunit si Hesus, pagkatapos hagupitin, ay ibinigay upang ipako sa krus.
Mateo 27:11-26
Ang Pagpapako sa Krus, Kamatayan at Paglilibing kay Hesus
Pagkatapos ay itinala ng Ebanghelyo ang mga detalye ng pagpapako kay Hesus sa krus.
27 Dinala si Hesus ng mga kawal ng gobernador sa Pretorio at tinipon nila ang buong pangkat ng mga kawal sa paligid niya.
28 At siya’y kanilang hinubaran at dinamitan ng isang balabal na pulang-pula.
29 Sila’y gumawa ng isang koronang tinik, ipinatong ito sa kanyang ulo, at inilagay sa kanang kamay niya ang isang tambo. Lumuhod sila sa harapan niya at siya’y kanilang nilibak, na nagsasabi, “Mabuhay, Hari ng mga Judio!”
30 Siya’y kanilang niluraan. Kinuha nila ang tambo at hinampas ang kanyang ulo.
31 Pagkatapos na siya’y libakin, hinubad nila sa kanya ang balabal, isinuot sa kanya ang mga damit niya, at kanilang inilabas siya upang ipako sa krus.
Mateo 27:27-31
Ang Pagpapako kay Hesus
21 Pinilit nila ang isang nagdaraan, si Simon na taga-Cirene, na ama ni Alejandro at ni Rufo, na nanggaling sa bukid, upang pasanin niya ang krus ni Hesus.
22 Siya’y kanilang dinala sa pook na tinatawag na Golgota na ang kahulugan ay ‘Ang pook ng bungo.’
23 At siya’y binigyan nila ng alak na hinaluan ng mira, ngunit hindi niya tinanggap iyon.
24 Siya’y kanilang ipinako sa krus, at pinaghati-hatian ang kanyang mga damit na kanilang pinagsapalaran, kung alin ang kukunin ng bawat isa.
Pagkatapos Peter Paul Rubens , FAL, sa pamamagitan ng Wikimedia Commons
25 Noo’y ikasiyam ng umaga nang siya’y kanilang ipinako sa krus.
26 At ang pamagat ng pagkasakdal sa kanya ay isinulat sa ulunan, “Ang Hari ng mga Judio.”
27 At ipinako sa krus na kasama niya ang dalawang tulisan; isa sa kanan, at isa sa kanyang kaliwa.
28 [At natupad ang kasulatan, na nagsasabi: At siya’y ibinilang sa mga suwail.]
29 Siya’y nilait ng mga nagdaraan, na umiiling at sinasabi, “Ah! ang gigiba sa templo at magtatayo nito sa loob ng tatlong araw,
30 iligtas mo ang iyong sarili at bumaba ka sa krus.”
31 Gayundin naman ang mga punong pari, kasama ng mga eskriba ay nilibak siya na sinasabi sa isa’t isa, “Iniligtas niya ang iba; hindi niya mailigtas ang kanyang sarili.
32 Bumaba ngayon mula sa krus ang Cristo, ang Hari ng Israel upang aming makita at paniwalaan.” At tinutuya rin siya ng mga kasama niyang nakapako sa krus.
Ang Kamatayan ni Hesus
33 Nang dumating ang tanghaling tapat, nagdilim sa buong lupain hanggang sa ikatlo ng hapon.
34 Nang ikatlo ng hapon ay sumigaw si Hesus nang may malakas na tinig, “Eloi, Eloi, lama sabacthani?” na ang kahulugan ay, “Diyos ko, Diyos ko, bakit mo ako pinabayaan?”
35 Nang marinig ito ng ilang nakatayo roon, ay sinabi nila, “Tingnan ninyo, tinatawag niya si Elias.”
36 Tumakbo ang isa, binasa ng suka ang isang espongha, inilagay sa isang tungkod, at ipinainom sa kanya na sinasabi, “Pabayaan ninyo; tingnan natin kung darating si Elias upang siya’y ibaba.”
37 Si Hesus ay sumigaw nang malakas at nalagutan ng hininga.
38 Ang tabing ng templo ay nahati sa dalawa, mula sa itaas hanggang sa ibaba.
Marcos 15:21-39
‘Tusok’ sa tagiliran niya
Ang Ebanghelyo ni Juan ay nagtala ng isang kamangha-manghang detalye ng pagpapako sa krus. Nakasaad dito:
31 Sapagkat noo’y araw ng Paghahanda, upang maiwasan na ang mga katawan ay manatili sa krus sa araw ng Sabbath (sapagkat dakila ang araw ng Sabbath na iyon), hiniling ng mga Judio kay Pilato na baliin ang kanilang mga binti at sila’y alisin doon.
32 Kaya’t dumating ang mga kawal at binali ang binti ng una at ng isa pa na ipinako sa krus na kasama niya.
33 Ngunit nang dumating sila kay Hesus at makitang patay na, ay hindi na nila binali ang kanyang mga binti.
34 Subalit tinusok ng sibat ng isa sa mga kawal ang kanyang tagiliran at biglang lumabas ang dugo at tubig.
35 Siya na nakakita nito ay nagpatotoo, at ang kanyang patotoo ay tunay, at nalalaman niya na siya’y nagsasabi ng totoo upang kayo rin ay maniwala.
Juan 19:31-35
Nakita ni Juan na tinusok ng mga sundalong Romano ang tagiliran ni Hesus ng sibat. Lumabas ang dugo at tubig na naghiwalay, na nagpapahiwatig na siya ay namatay sa pagkabigo sa puso.
Paglilibing kay Hesus
Itinala ng Ebanghelyo ang huling kaganapan sa araw na iyon – ang kanyang libing.
57 Kinagabihan, dumating ang isang mayamang mula sa Arimatea, na ang pangalan ay Jose, na naging alagad din ni Hesus.
58 Pumunta ang taong ito kay Pilato at hiningi ang bangkay ni Hesus. At ipinag-utos ni Pilato na ibigay iyon.
59 Kinuha ni Jose ang bangkay at binalot niya iyon ng isang malinis na telang lino,
60 at inilagay sa kanyang sariling bagong libingan, na kanyang inukit sa bato. Pagkatapos ay iginulong niya ang isang malaking bato sa pintuan ng libingan, at siya’y umalis.
61 Si Maria Magdalena at ang isa pang Maria ay naroon at nakaupo sa tapat ng libingan.
Mateo 27:57-61
Araw 6 – Biyernes Santo
Ang bawat araw sa kalendaryo ng mga Hudyo ay nagsimula sa paglubog ng araw. Kaya’t ang Araw 6 ay nagsimula sa pagbabahagi ni Hesus ng kanyang huling hapunan kasama ang kanyang mga alagad. Sa pagtatapos ng araw na iyon, siya ay inaresto, nilitis nang maraming beses sa buong gabi, ipinako sa krus, tinusok ng sibat, at inilibing. Ang sakit, kalungkutan, kahihiyan at kamatayan ay minarkahan sa araw na ito kaya’t naaalala ito ng mga tao sa mataimtim na pagmumuni-muni. Ngunit ang araw na ito ay tinatawag na ‘Biyernes Santo’. Ngunit paano nga ba matatawag na ‘mabuti’ ang isang araw ng pagtataksil, pagpapahirap at kamatayan? Nakakuha tayo ng pahiwatig sa Awit 22, na isinulat 1000 taon bago si Hesus.
Bakit Biyernes Santo at hindi ‘Bad Friday’?
Ang pag-inom ni Hesus sa ‘kopa’ na ibinigay sa kanya ng kanyang Ama ay nagligtas sa mundo. Ito ay bumagsak noong Nisan 14, kapareho ng araw ng Paskuwa, nang iligtas ng mga inihain na tupa ang mga tao mula sa kamatayan 1500 taon na ang nakalilipas. Ito rin ang araw na naalaala ng mga Hudyo ang kanilang paglaya mula sa kamatayan. Ang panahon ng pagpapako kay Hesus sa krus ay isinaayos sa Jewish Passover. Ito ang dahilan kung bakit naganap ang Paskuwa nang napakalapit sa Biyernes Santo, na ipinaliwanag ang pagkakaiba sa talababa sa ibaba.
Ang Tanda sa Bundok Moriah sa Paskuwa
Ang lokasyon ng kanyang pagkakapako sa krus, ay nasa Bundok Moriah sa labas lamang ng mga pintuan ng Jerusalem. Ito ang lugar kung saan 2000 taon na ang nakaraan, isang tupa ang humalili kay Isaac nang ihandog siya ni Abraham sa Diyos. Napakalinaw ng pagkakapako ni Hesus sa krus ayon sa petsa sa inihain na mga tupa ng Paskuwa at sa lokasyon ng tupang inihain para kay Isaac. Ito ay isang palatandaan na ang pagpapako kay Hesus sa krus ay bumubuo sa sentro ng plano ng Diyos. Hindi isang walang kabuluhang pananampalataya ang paniwalaan ito, ngunit pinapayagan lamang nitong sabihin ng mga makasaysayang katotohanan ang kanilang kahalagahan. Ang tsart para sa Biyernes, Araw 6 ng Linggo ng Pasyon ay nagpapakita ng koordinasyong ito sa paglipas ng mga siglo.
Ang mga ulat ng mga tao ay nagtatapos sa kanilang pagkamatay, ngunit hindi kay Hesus. Sumunod na dumating ang Sabbath – Day 7.
Ipinako si Hesus sa krus noong Paskuwa, Nisan 14 ng kalendaryong Lunisolar ng mga Hudyo. Ngunit ang karaniwang kalendaryong ginagamit sa buong mundo ay ang Gregorian calendar na may 365.24 na araw bawat taon. Kaya noong 3 rd Century CE, gumawa ang mga opisyal ng simbahan ng ibang paraan para kalkulahin ang Biyernes Santo at pasko ng pagkabuhay para sa kalendaryong ito. Ang Linggo ng Pasko ng pagkabuhay ay itinakda sa unang linggo pagkatapos ng unang kabilugan ng buwan kasunod ng Marso 21 na equinox. Dahil ang mga buwan ng Hudyo ay lunar, ang Nisan 14 ay palaging darating sa isang buong buwan. Gamit ang binagong paraan upang kalkulahin ang petsa ng Pasko ng pagkabuhay, ang mga kapistahan ng paskuwa at pasko ng pagkabuhay ay karaniwang magkakalapit. Ngunit sa pangkalahatan ay hindi sila sa parehong araw.